טייטש יהואש איוב פרק י

בראשית שמות ויקרא במדבר דברים - יהושע שופטים שמואל מלכים ישעיהו ירמיהו יחזקאל תרי עשר - תהילים משלי איוב חמש מגילות דניאל עו"נ דה"י

איוב פרק א ב ג ד ה ו ז ח ט י יא יב יג יד טו טז יז יח יט כ כא כב כג כד כה כו כז כח כט ל לא לב לג לד לה לו לז לח לט מ מא מב (אנדערע ווערסיעס פון איוב י)

---

א מיין זעעל איז מיעד פון מיין לעבען, איך נועל לויז לאזען מיין קלאג, איך וועל ריידען אין דער ביטערניס פון מיין געמיטה.

ב איך וועל זאגען צו גאט: פאראורטהייל מיך ניט, לאז מיך וויסען פאר וואס דו שטרייטסט קעגען מיר.

ג איז דיר גוט ווען דו אונטערדריקסט? ווען דו פאראכטעסט דאס ווערק פון דיינע הענד און באלייכטסט די פלענער פון די וואס טהוען שלעכטס?

ד האסטו דען אויגען פון פלייש? קוקסטו דען ווי א מענש קוקט?

ה זיינען דיינע טעג אזוי ווי די טעג פון א מענשען? אדער זיינען דיינע יאהרען ווי די טעג פון א מאן?

ו ווען דו זוכסט מיין זינד און פארשט נאך מיין פארברעכען.

ז ווייםטו דאך אז איך בין אונשולדיג, און עס איז ניטא ווער עס זאל ראטעווען פון דיין האנד.

ח דיינע הענד האבען מיך געפורעמט, הארמאניש צוזאמען רונד ארום, און דאך פארניכטעסטו מיך.

ט דערמאן זיך, אזוי ווי לעהם האסטו מיך געקנעטען. ווילסטו מיך ווידער אומקעהרען אין שטויב?

י דו האסט מיך דאך אזוי ווי מילך אויסגעגאסען, ווי קעז האסטו מיך פארגליווערט.

יא מיט הויט און מיט פלייש האסטו מיך פארקליידט. מיט ביינער און מיט אדערען האסטו מיך דורכגעוועבט.

יב לעבען און גנאד האסטו מיר געשאנקען און דיין אויפפאסונג האט אפגעהיט מיין גייסט.

יג דאך דאס האסטו פארבארגען געהאלטען אין דיין הערצען; איך ווייס אז דאס איז ביי דיר געוועזען (באשלאסען):

יד אז אויב איך זינדיג זאלסטו אויף מיך אכט געבען, און פון מיין שולד זאלסטו מיך ניט פריישפרעכען.

טו אויב איך בין שלעכט דאן רועה איז מיר, און ווען איך בין גערעכטיג, זאל איך מיין קאפ ניט אויפהויבען, איך בין געזעטיגט מיט שאנד, א, זעה מיין עלענד.

טז און עס ווערט אלץ נרעסער ווי א לייב יאגסטו זיך נאך מיר, און קעהרסט זיך אלץ ווידער אום זיך קעגען מיר וואונדער (-גרויזאם) ארויסצואווייזען.

יז דו באנייסט דיינע עדות קענען מיך, דו פארמעהרסט קענען מיך דיין צארען. ענדערונגען און אפקומעניסען(קומען נאבאנאנד) איבער מיר.

יח ווארום האסטו מיך פון געבערמוטער ארויסגעצוינען? א, ווען איך וואלט אויסגעגאננען און קיין אויג וואלט מיך ניט אנגעזעהן.

יט איך וואלט געווען אזוי ווי איך וואלט גאר ניט עקזיסטירט, פון מוטערלייב גלייך צו דער נגרוב וואלט איך אוועקנעפיהרט געווארען.

כ מיינע טעג זיינען ווינציג. הער אויף! טהו אפ פון מיר (דיין האנד) איך זאל א ביסעל זיך אויפמונטערען.

כא איידער איך וועל אוועקנגעהן אום זיך מעהר ניט אומצוקעהרען, אין דאס לאנד פון פינסטערניס און פון דעם שאטען פון טוידט,

כב א לאנד פון חשכ׳ניס, אזוי זוי די פינסטערניס פון דעם שאטען פון טוידט, און אהן ארדנונג, וואו דער ליכט שיין אפילו איז אזוי ווי דונקעלהייט.