ביאור:איוב כח

בראשית שמות ויקרא במדבר דברים - יהושע שופטים שמואל מלכים ישעיהו ירמיהו יחזקאל תרי עשר - תהילים משלי איוב חמש מגילות דניאל עו"נ דה"י

איוב פרק א ב ג ד ה ו ז ח ט י יא יב יג יד טו טז יז יח יט כ כא כב כג כד כה כו כז כח כט ל לא לב לג לד לה לו לז לח לט מ מא מב (אנדערע ווערסיעס פון איוב כח)

---

א עס איז דא א פלאטץ פון וועלכען זילבער קומט, אן ארט וואו גאלד ווערט געלייטערט.

ב אייזען ווערט פון דער ערד גענומען און קופער ווערט געשמאלצען פון שטיין.

ג ער (דער מינע גראבער) מאכט אן ענד צו פינסטערניס; ער פארשט אויס אלע עקען, די שטיינער פון פינסטערניס און דעם שאטען פון טויט.

ד זיי ברעכען א טונעל ווייט פון וואו מע וואוהנט, די וועלכע זיינען פון(וואנדערערס) פיס פארגעסען, די וועלכע זיינען ארעם און זיינען פון מענשען אוועק.

ה די ערד פון וועלכע עס קומט ארויס ברויט ווערט אונטען איבערקעהרט אזוי ווי מיט פייער.

ו איהרע שטיינער זיינען דער פלאטץ פון סאפירען, און דער שטויב פון גאלד איז דארט פאראנען.

ז עס איז א שטעג וואס דער רויב-פויגעל ווייס איהם ניט, וואם דאס אויג פון דעם גייער האט ניט אנגעקוקט,

ח וואס די ווילדע חיות האבען ניט באטרעטען, וואו דער לייב איז ניט פארבייגענאנגען.

ט אויף דעם קיזעלשטיין לעגט ער (דער גאלד גרעבער) זיין האנד, ער קעהרט איבער די בערג פון זייערע ווארצלען.

י ער האקט אויס קאנאלען אין די פעלזען און אלע טהייערע זאכען זעהט זיין אויג.

יא ער האלט צוריק די שטראמען זיי זאלען ניט פליסען און ברענגט ארויס די פארבארגענע זאכען פארן ליכט.

יב אבער די קלוגהייט - וואו געפינט זי זיך? וואו איז דער פלאטץ פון דער פערנונפט?

יג קיין מענש ווייס ניט איהר ווערטה; אויף דער ערד פון די לעבעדיגע געפינט זי זיך ניט.

יד דער אפגרונד זאגט: אין מיר איז זי ניט פאראנען, און דער ים זאגט: ביי מיר איז זי ניטא.

טו מע קען פאר איהר קיין גינגאלד ניט אנבאטען, קיין זילבער קען ניט אפגעוואויגען ווערען פאר איהר פרייז.

טז זי קען ניט געוואויגען ווערען מיט דעם גאלד פון אופיר, מיט דעם טהייערען אניקס-שטיין אדער מיט סאפיר.

יז מע קען זי ניט אפשאצען מיט נאלד אדער מיט גלאז, (מע קען ניט) אויסבייטען אויף איהר געשיר פון ריינסטען גאלד.

יח קארעלען און קריסטאל דארף מען ניט דערמאנען, דען מעהר ווי פערל (אפילו) איז דער ווערטה פון קלוגהייט.

יט דער טאפאז פון עטהיאפיען קען ניט גלייך צו איהר נעשאצט ווערען, מיט דעם געלייטערסטען גאלד קען זי ניט געוואויגען ווערען.

כ און פון וואנען קומט די קלוגהייט? וואו איז דער פלאטץ פון דער פארנונפט?

כא זי איז פארהוילען פון די אויגען פון אלע לעבעדיגע, פון דעם פויגעל פון הימעל איז זי פארבארגען.

כב דער אפגרונד און דער טויט זאגען: מיר האבען (בלויז) מיט אונזערע אויערען. געהערט א קלאנג וועגען איהר.

כג גאט (אליין) פארשטעהט איהר וועג, ארן ער (אליין נאר) ווייס איהר פלאטץ.

כד דען ער קוקט ביז די עקען פון דער ערד, ער זעהט אונטער דעם גאנצען הימעל.

כה ווען ער האט באשטימט א געוויכט פאר דעם ווינד, און איינגעשטעלט דאס וואסער מיט א מאס.

כו ווען ער האט געמאכט א געזעץ פארן רעגען, און א וועג פארן געוויטער.

כז דאן האט ער זי געזעהן און האט זי באקאנט געמאכט, דאן האט ער זי פעסטגעשטעלט און האט זי אויסגעפארשט.

כח און ער האט געזאגט צו דעם מענשען: מורא פאר גאט דאס איז קלוגהייט, און אויסמיידען שלעכטס איז - פארנונפט.