ביאור:איוב יד
בראשית שמות ויקרא במדבר דברים - יהושע שופטים שמואל מלכים ישעיהו ירמיהו יחזקאל תרי עשר - תהילים משלי איוב חמש מגילות דניאל עו"נ דה"י
איוב פרק א ב ג ד ה ו ז ח ט י יא יב יג יד טו טז יז יח יט כ כא כב כג כד כה כו כז כח כט ל לא לב לג לד לה לו לז לח לט מ מא מב (אנדערע ווערסיעס פון איוב יד)
- א דער מענש, געבארען פון א פרויענצימער האט וועגיג טעג און איז זאט מיט קוממער.
- ב ווי א בליהוגג שפראצט ער ארויס און ווערט פארשניטטען. ער אנטלויפט ווי א שאטטען און האט גיט קיין באשטאנד.
- ג און אויף אזעלכען האסטו דיינע אויגען געעפעגט? און מיך ברענגסטו פאר געריכט מיט דיר?
- ד ווער קען פון אן אונריינע (זאך) מאכען א ריינע? זיי זיינען דאך ניט איינס.
- ה אויב זיינע טעג זיינען באשטימטע, און ביי דיר איז די צאהל פון זיינע מאנאטען, און דו האסט געמאכט זיין געזעץ וועלכען ער טאר ניט איבערטרעטען.
- ו דאן קעהר זיך אפּ פון איהם און ער זאל אויפהערען (ליידען), אום ער זאל געניסען ווי דער געדונגענער ארבייטער זיין טאג.
- ז דען דער בוים האט א האפענונג: ווען ער ווערט אפּגעשניטטען וועט ער זיך וויעדער באנייען און זיין צווייג וועט ניט אויפהערען;
- ח ווען זיין ווארצעל ווערט אלט אין דער ערד און אין שטויב שטארבט זיין שטאמם.
- ט פון דעם וואסער'ס פייכט-גערוך וועט ער ווידער אויפבליהען און וועט ארויסגעבען צווייגען, אזוי ווי א ניי-געפלאנצטער.
- י און א מאן גוסס'ט און ווערט שלאף, און פארגאנגען איז דער מענש, און וואו איז ער?
- יא די וואסערען געהען אוועג פון דעם ים, דער טייך ווערט ליידיג און טריקענט אויס;
- יב און דער מענש לעגט זיך און שטעהט ניט מעהר אויף אזוי לאגג ווי די הימלען עקזיסטירען. זיי כאפּען זיך מעהר ניט אויף און זיי ערוואכען ניט מעהר פון זייער שלאף!.
- יג אָ, ווען דו וואלסט מיך אין דער אונטערערד באהאלטען, ווען דו וואלסט מיך פארבערגען ביז דיין צארען וועט אפּגעהן, מיר געבען א באשטימטען טערמין און דאן זיך דערמאהנען אָן מיר.
- יד ווען דער מענש שטארבט, וועט ער דען וויעדער אויפלעבען? - איך וואלט דאן (דורך) אללע מיינע טעג פון אָפּקומעניס געווארט ביז די צייט פון מיין פארגעהן וועט קוממען.
- טו דו וואללסט מיך גערופען און איך וואללט געענפטפערט. דיר וואלט זיך געלוסטען(זעהן) דאס ווערק פון דייגע הענד.
- טז אבער איצטער צעהלסטו מיינע טריט, און דו ווארטסט (מיר) ניט פאר מיין זינד.
- יז אין א בייטעל פארזיגעלט איז מיין פארברעך און דו לעגסט נאך אלץ צו צו מיין זינד.
- יח יא, א פאלענדער בארג ווערט צוריבען, א פעלז ווערט אוועגגערוקט פון זיין פלאטץ;
- יט וואססער צושייערט שטייגער, און דו שווענקסט אוועג (צוזאמען מיט) דער ערד'ס שטויב איהרע געוויקסען, און די האפעגוגג פון דעם מענשען צערשטערסטו.
- כ דו גרייפסט איהם אן נאכאנאנד ביז ער געהט אוועג, דו פארענדערסט זיין געשטאלט און שאפסט איהם אפּ.
- כא אויב זיינע קינדער ווערען געאכטעט - ער ווייסס עס ניט. אויב זיי ווערען גערינגגעשעצט, ער באמערקט זיי ניט.
- כב בלויז דיין פלייש אויף איהם וועט פיהלען וועהטאג און זיין זעעל וועט אויף איהם טרויערען.