טייטש יהואש איוב פרק ד

בראשית שמות ויקרא במדבר דברים - יהושע שופטים שמואל מלכים ישעיהו ירמיהו יחזקאל תרי עשר - תהילים משלי איוב חמש מגילות דניאל עו"נ דה"י

איוב פרק א ב ג ד ה ו ז ח ט י יא יב יג יד טו טז יז יח יט כ כא כב כג כד כה כו כז כח כט ל לא לב לג לד לה לו לז לח לט מ מא מב (אנדערע ווערסיעס פון איוב ד)

---

א און געענטפערט האט אליפז דער תימני און האט געזאגט:

ב צו ווייל דיר האט פרובירט עפּעס פּאסירען ווערסטו אפּהענדיג? ווער קען זיך דען צוריקהאלטען פון ווערטער (קעגען דיר)?

ג דו פלעגסט דאך פיעלען מוסר זאגען, און שלאפע הענד פלעגסטו שטארקען,

ד דעם שטרויכלענדען פלעגען אויפשטעלען דיינע רייד און וואנקענדע קניה פלעגסטו קרעפטיגען,

ה און איצט, ווען עס קומט צו דיר ווערסטו אפּהענדיג? עס גרייפט אָן דיך און דו ווערסט דערשראקען?

ו איז דען ניט דיין גאטספארכטיגקייט דיין צוטרוי, און דיין פרומקייט דיין האפענוננ?

ז דערמאן זיך נאר: ווער איז דער אומשולדיגער וואס איז פארלארען געגאנגען? און וואו זיינען די עהרליכע פארטיליגט געזוארען?

ח איך האבּ אבּער געזעהן, אז יענע וועלכע אקערען אומרעכט און זעען שלעכטס, מוזען עס שניידען.

ט פון גאט'ס הויך ווערען זיי פארניכטעט, און פון דעם אטהעם פון זיינע נאזלעכער ווערען זיי פארלענדט.

י דאס בּרילען פון דעם אלטען לייבּ און די שטים פון דעם יונגען לייבּ און די צייהנער פון די לייבּעלעך ווערען אוועקגענומען.

יא דער לייב געהט אוים אהן שפייז און די קינדער פון דער לעווין ווערען צושפרייט.

יב און צו מיר האט זיך א ווארט פער'גנב'עט, און מיין אויער האט עפעס פון איהם פארנומען.

יג אין די געדאנקען פון באנאכטיגע זעהונגען, ווען עס פאלט א שלומער אויף מענשען,

יד א שרעק האט מיך באנומען און א ציטערניס, און ס'האט אלע מיינע ביינער צושוידערט.

טו און א גייסט איז פארבייגעגאנגען פארביי מיר, די האאר פון מיין לייב האבען זיך אויפגעשטעלט.

טז ער איז געשטאנען אבער איך האב זיין געזיכט ניט דערקענט, בלויז א געשטאלט איז געוועזען פאר מיינע אויגען. (צוערשט) א שטילקייט, און דאן האב איך א שטים געהערט:

יז קען א שטערבליכער זיין גערעכטער פון גאט? קען דער מענטש זיין ריינער פון זיין באשעפער?

יח ער טרויט ניט זיינע לייב-קנעכט, און אין זיינע מלאכים געפינט ער פעהלערען.

יט טא ווי שוין אין די וואס וואוהנען אין הייזער פון לעהם, וואס זייער פונדאמענט ליגט אין שטויב, און וואס ווערען צוריבען פון מאיל.

כ צווישען מארגען און אבענד ווערען זיי צודריקט, גאר ניט באמערקענדיג געהען זיי אונטער אויף אייביג.

כא זייער פארצוג איז פון זיי אוועקגענומען געווארען, זיי שטארבען און אהן פערשטאנד.