ביאור:איוב טו

בראשית שמות ויקרא במדבר דברים - יהושע שופטים שמואל מלכים ישעיהו ירמיהו יחזקאל תרי עשר - תהילים משלי איוב חמש מגילות דניאל עו"נ דה"י

איוב פרק א ב ג ד ה ו ז ח ט י יא יב יג יד טו טז יז יח יט כ כא כב כג כד כה כו כז כח כט ל לא לב לג לד לה לו לז לח לט מ מא מב (אנדערע ווערסיעס פון איוב טו)

---

א און אליפז דער תימני האט געענטפערט און האט געזאגט:

ב דארף א קלוגער ארויסזאגען פּוסטע קעגטעגיסס, און אנפיללען מיט מזרח-ווינד זיין בויך?

ג דארף ער דיספּוטירען מיט רייד וואס נוצען ניט און מיט ווערטער וואס קענען גארניט ווירקען ?

ד דו אויך, פארניכטעסט (דיין) גאטספארכטיגקייט און האלטסט צוריק (דיין) געבעט פאר גאט.

ה דיין מויל לערנט (אוגז) דיין זינד, און דו קלייבסט אויס די שפּראך פון די איבערשפּיצטע.

ו דיין ( אייגענער) מויל מאכט דיך שולדיג, און ניט איך, דיינע ליפּען זאגען עדות קעגען דיר.

ז ביזטו דען דער ערשטער מענש וואס איז געבארען געווארען? ביזטו איידער די בערג באשאפען געווארען?

ח האסטו דאס געהיימניסס פון גאט אייגגעהארכט? האסטו פאר זיך צוגענומען די קלוגהייט?

ט וואס (אזוינס) ווייסטו, וואס מיר ווייסען ניט? וואס פארשטעהסטו, וואס ביי אונז איז ניט פאראגען?

י מיר האבען צווישען אונז אי א גראען מאן אי א גרייז מעהר באטאגט פון דיין פאטער.

יא זיינען פאר דיר וועניג די דאזיגע טרייסטונגען? האסט עפּעס אין געהיים ביי זיך?

יב וואו פארטראגט דיך דיין הארץ, וואוהין ווינקען דיינע אויגען?

יג דאס דו קעהרסט אקעגען נאט דיין גייסט און לאזט ארויס ווערטער פון דיין מויל?

יד וואס איז דער מענש ער זאלל קענען ריין זיין? קען דען זיין גערעכט דער וואס איז געבארען פון א פרויענצימער?

טו אין זיינע הייליגע אפילו האט ער קיין צוטרוי ניט, די היממלען זיינען ניט ריין אין זיינע אויגען.

טז טא ווי שוין דער פאראומרייניגטער, דער פארדארבענער, דער מענש וועלכער טרינקט אונגערעכטיגקייט ווי וואסער?

יז איך וועל דיך לערנען און דו הער מיך אויס, און דאס וואס איך האב געזעהן וועלל איך דערצייהלען;

יח וואס די קלוגע פארלייקענען ניט און גיבען איבער פון זייערע עלטערען

יט וואס צו זיי אליין איז די ערד געגעבען געווארען און קיין פרעמדער איז צווישען זיי ניט געקומען:

כ דער שלעכטער קייקעלט זיך (פון וועהטאג) אלע זיינע טעג, א געוויססע צאהל פון יאהרען בלויז איז אנגעברייט פאר דעם אונטערדריקער.

כא א שטיממע פון שרעקען איז אין זיינע אויערען, אין מיטטען פון פריעדען וועט א רויבער קומען צו איהם.

כב ער איז ניט זיכער אז ער וועט זיך אומקעהרען פון דער פינסטערניס, אויף איהם קוקט אויס דער שווערד.

כג ער וואנדערט ארום נאך ברויט: אוואו איז עס? ער ווייסס אז אנגעברייט ביי זיין האנד איז דער טאג פון פינסטערניס.

כד איהם שרעקען נויט און קלעמעניס, זיי גרייפען איהם אָן אזוי ווי (עס גוייפט אָן) א קיגיג געגרייט צום שלאכט-געטומעל.

כה דען ער האט אויסגעשטרעקט קעגען גאט זיין האנד, קעגען דעם אלמעכטיגען האט ער זיך געשטעלט.

כו ער איז אקעגען איהם געלאפען מיט א (שטאלצען) האלז, מיט דעם דיקען רוקען פון זיינע שילדען.

כז ער האט פארדעקט זיין געזיכט מיט שמאלץ און האט אנגעזאמעלט פעטס אויף זיינע לענדען.

כח ער האט געוואוהנט אין צושטערטע שטעדט, אין הייזער אונבאוואוהנטע וועלכע האבען זיך שוין אנגעברייט אין חורבות (צו פאלען).

כט ער וועט רייך ניט בלייבען, זיין פארמעגען וועט ניט באשטעהן, זייער אייגענטום וועט זיך ניט פארשפּרייטען אויף דער ערד.

ל ער וועט ניט ארויס פון פינסטערניס, זיין צווייג וועט א פייער-פלאם פארטריקענען און ער וועט פארשווינדען מיט דעם אטהעם פון (גאט'ס) מויל.

לא זאל זיך ניט פארלאזען אויף באטרוג דער פארבלאנדזשעטער, דען באטרוג וועט זיין, זיין באלויהנונג.

לב נאך איידער זיין טאג (קומט) וועט ער פארשניטטען ווערען, און זיין צווייג וועט ניט זיין גרין.

לג אזוי ווי א וויינשטאק וועט ער ארונטערטרייסלען זיינע ניט-פארטיגע טרויבען, ווי א טייטעלבוים וועט ער ארונטערווארפען זיין בליהוגג.

לד דען די פארזאמלוגג פון די פאלשע וועט בלייבען וויסט און א פייער פארצעהרט די געצעלטען פון שוחד.

לה זיי טראגען אומרוה און זיי געבערען אוגרעכט. זייער בויך גרייט אָן באטרוג.