ליד-ודף פיעימדו"ו!… פונ'ט דאָזינען געזאַנג קלוננט די שטאדט; א קליינינקיזם — טויזענד טאלער?!…
,צווייטע קלאָס אין אויך אַ מיינע לויה, קאפט שוין נאר פינף חונדערם טאַלער, און איז שוין ניט דאָס. דער טאג אין שוין נים אַזוי פוונעלריג. די סמטה איז אויך אויף אַ שואַרצען קאַטאַפאַײק, נאַר אָהן זילכער באַלעגט, די פערד מיט די דעווע- רענטען זעגען אַננעטהאַן אין שואַרצען, נאַר אהן פעדעדען און אהן סנעפ קאַרעטעם געהען נאד, נאר שוין נישט אזוי פיעל, קינדער — גאָל פון עמליכע תלמוד-וזורה'ס געהען אויף צו פריהער און זינגען שוין נישט אַזוי אויסגעצווגען: צדק לפנין והלד — וישם ?ררך פעסהן! דאָס זינגען איו טרועריג, מיטץ נוסה הי מע זאַנט תהלים — וועדליג פינף הונדערט טאַלער…
,דריטע קלאָס איז שׁוין נאַר אַ געפיינע פויה און קאסט אין גאַנצען אוין הונדערטעף. אין דרויסען אין שוין קיהל, חמארנט- װאַטע. די סטה אחן א קאַטאַפֿאַלט,. מערד אינגאַנצען צוויי, און רעווערענטען אויך צוויי. קאדעטעם — קיין איינע ניט. קינדער נאָך פון איין תקמודיתודה געהען אוֹיף צו פריהער און האַמען אה גאר אָהן אַ שׁום נינון^
צדק לפנין זחלך וישם לרויך מעמיו.
צזיק לפניו יחלך וישט לדרף פעמיבֿ.
און שלעפעריג, שטי?, קוים װאָס טע הערם זי — סך חבפ הונדערט טאַלער, וואס קאַן מען פאר איין הונדערטער פאַרלאנ- גע?"…
— יאָ, װאָס זשע טהוט אכעד, בערעל-אַזיזיק, דער, װאָט תארי פאגט מיין חונדערמער אויך ניט?
עאיז ער טאַקי אווף גרויטע צרות! אחז געלט און אומעדום שלעכט! דער אַרעמאַן ליגט אלע מאָ? נייען אוילען און דער ערד!… פון דעסטווענען, מיזנט ניט! אין אַטעדיקא פֿאַזט מען דעט אַרעמאַן אויךי ניט לוגען גיט קיין בטהאַלטענעם. מע מאכט איחם א קיה אן געלט, עס קאָסט איחם ניט קיין מענט אַפיפן,
